تفاوت آسایش و آرامش در زندگی

 آسایش و آرامش در زندگي

آسایش ابزارگِراست و در سیطره ی کمیت قرار دارد.

از معنویت دور شدن و مادیّت رو اصل زندگی قرار دادن شايد آسايش به دنبال داشته باشه، اما آرامش دروني رو به همراه نداره...

مردم ممکنه خیلی در آسایش باشن اما معدود افرادی هستن که در آرامش زندگی میکنن.

آسایش یعنی راحتی در زندگی که با امکانات و ثروت خوب و زیاد به دست میاد، هرچی دلشون بخواد میخرن، هر کجا خواستن میرن و …

انسان امروز گرچه از امکانات زیادی چون خانه های مجلل و وسایل خانه متنوع و وسابل حمل و نقل و ... برخوردار هستند، اما آرامش روحی ندارد. زیرا خود را از عبادت خدا جدا کرده و دنبال شهوات نفسانی و تن آسایی افتاده و غرق گناه و خودخواهی و حسد و کبر شده است.

آرامش از درون انسان می جوشد و زمانی به وجود می آید که ایمانی از جنس آسمانی در دل پدید آمده باشد.

آرامش رو اونایی دارن که از درون سالم و سلامتند، شاید فقیر و بی چیز باشن، اما قلبشون با ياد خدا آرام گرفته و  هدف خود را از آمدن در اين دنيا راضي كردن معبود خود مي دانند، خداوند متعال مي فرمايد:
"الا بذکرالله تطمئن القلوب"
آگاه باشید که یاد خدا آرامش و اطمینان قلبی میدهد.

آرامش، سکون همراه با خوشی و لذت روح و جان است اما آسایش، سکون و لذت جسم و تن است.

دیدگاه اسلام آن است که به گونه ای از جهان استفاده شود که روح به تعالی و آرامش برسد اما دیدگاه مادیگری و لذت جویی، انسان را به تلاش بیهوده برای آسایش تن وادار می کند و صد افسوس که در این میان آرامش روحی فدا می شود.

چه خوب میشد که ما در عین آرامش، آسایشم داشتیم و در عین آسایش، آرامشم همرامون بود!

اما این مسئله مهم رو به خاطر بسپارید که:
همیشه آرامش مهم تر از آسایش است.

و يقينا آرامش آسايش رو به دنبال دارد
اما آسايش، آرامش را به دنبال نخواهد داشت.

اتفاقاً اکثراً دنبال همین "آسایش" هستیم...حالا یه خونه ی بزرگتر، پول بیشتر،ماشین بهتر و...دنبال رفاهی هستیم که شاید از تعادلی که باید بهش توجه کرد خارج بشه...

از معنویت دور شدن و مادیّت رو اصل زندگی قرار دادن!

دنبال خوشبختی...! اما وقتی همه ی اینا رو داری اما بازم احساس خوشبختی نکنی،چی؟! خوشبختی باید تو "دل" باشه...

این همون "آرامش" هست که تو نتونستی پیدا کنی...!یه خانواده ی بد، بچه ی ناخلف و شاد نبودن و اینکه وقتی سرتو شب می زاری رو بالش با احساس نفرت از خود و شاید دلهره باشه...!

اگر "آرامش" باشه...با حرکتی که می کنی خدا بهت برکت می ده....و به همون " آسایش" می رسی...حالا در حد تعادل...! شایدم بیشتر...مهم "آرامش" هست که داری...توکل به خدا داری و می دونی دستهای مهربونشو هیچ وقت از رو شونه هات بر نمی داره...

ابر و باد و مه و خورشید و فلک باید در اختیار بشر باشند تا روح انسان به آرامش برسد. اما در حال حاضر بشر برای خود وضعی را درست کرده است که تمام آرامش روحی خود را به خطر انداخته و خود را مضطرب و پر آشوب نموده تا به تن آسایی و آسايش برسد!

در ذيل راهاي رسيدن به آسایش به همراه آرامش و اسباب و عوامل آن از ديدگاه دين بطور اختصار ذکر می گردد، اميد هست مورد عمل قرار گيرد:

1- مدارا و خوشخوئی:
اولین گام سعادت و آرامش ، خوشخوئی و مدارای با مردم است در احاديث آمده است هنگامی که خداوند خیر بنده ای را بخواهد، به او خوشخوئی و مدارای با مردم را عطا میفرماید.

2- ذکر و یاد خدا نمودن :
الا بذکرالله تطمئن القلوب: آگاه باشید که یاد خدا آسایش و آرامش و اطمینان قلبی میدهد.

3- شکیبائی و خویشتن داری:
رسول اکرم (ص) میفرماید: خویشتن داری مرکب سلامتی است و بی تابی مرکب پشیمانی

4- آینده نگری:
 باید شادمانی تو به آنچه از بیش فرستاده ای باشد و اندوه تو بر آنچه بجای نهاده ای و عزم و کرم تو باید درباره چیزهای بعد از مرگ به کار افتد.

5- توکل بر خدا:
کارها را بر خود آسان گیر زیرا زمام امور بدست خدای متعال است و آنچه را او نخواهد به تو نمی رسد و آنچه را بخواهد امکان ندارد که به تو نرسد.

6- پرهیز از خشم و غضب بی جا:
خشم کلید تمام بدی هاست. اگر خشم را فرو نبری مالک عقلت نیستی و به سختی می افتی

7- خونسرد بودن:
یک روانشناس می گوید: من سعی می کنم فکر و روح خود را آرام نگاه دارم و خونسردی را حفظ نمایم تا فکر فعالیت نماید و آرامش و آسایش دهد.

8- گناه نکردن:
آسایش بدن را با آسودگی دل بدست آور و آرامش دل را با کمترین گناه کردن تحصیل نما.

9- خرسند بودن:
خداوند متعال آسایش و آرامش را در یقین و خرسندی قرارداد و پریشانی و اندوه را در شک و ناخشنودی

10- عیب جویی نکردن از دیگران:
خوشا بحال کسی که به اصلاح عیوب خود بپردازد.

11- چشم چرانی نکردن:
کسی که چشم چرانی میکند قلب خویش را به رنج و تعب گرفتار میسازد.

12- طلب یاری نمودن از خدا:
از خدا طلب یاری کن تا اندوه تو بر طرف گردد و هر روزی که در آن گناه نکنی روز عید توست

13- سخن زیبا گفتن:

خداوند متعال مي فرمايد: "قل لعبادی یقولوا التی هی احسن"
اي پیامبر به بندگان من بگو ، با بهترین و زیباترین کلمات با یکدیگر سخن بگویند

14- خاموشی در برابر نادان:
خاموشی در برابر نادان واجب است

15- سیروسفر نمودن:
مسافرت کنید تا سلامت بمانید.

16- پرهیز ار رفیق ناجنس:
نخست موعظه پیر می فروش این است که از صاحب ناجنس احتراز کنید.

17- آسان گیر بودن:
هیچیک از امور بشری لایق آن نیست که انسان آن را زیاد از حد سخت گیرد (سقراط)

18- پرهیز از چند شغله بودن:
مرد زیرک بود آن کو نکند میل دو کار تا وجودش همه وقتی به سلامت باشد.

19- توجه به کیفیت عمر نه کمیت آن:
ما از زندگی و عمر به کیفیت گذراندن آن توجه داریم نه به درازی آن (حکیم ابوعلی سینا)

20- بدانیم که بندۀ خدائیم

21- راضی بودن به قضاء الهی :
پیامبر (ص) میفرماید: اندوههای خود را رها کن و کارها را به قضاء الهی واگذار
سه کار آسایش دو گیتی است ، تمسک به خدا 2- رضا به قضاء الهی 3- حسن ظن به خدا

22- خودیابی و درک خویش :
داروی تو در خودت است امّا نمی بینی و درد تو از توست و نمی فهمی

23- خدایابی و خلوت با او
خوشا با حق شب تاریک بودن زخود دور و بدو نزدیک بودن
از این بهتر چه کار و بار داری که یک شب پیش او بیدار بودن
پر گنج مرادی که خدا داد به حافظ از یمن دعای شب و آه سحری بود

24- پرهیز از اضطراب و تشویش:
در تمام شئون بشری ، آنچه استحقاق نگرانی و تشویش داشته باشد وجود ندارد (افلاطون)

25- ساده زندگی کردن :
زندگی کوتاهتر از آن است که انسان خود را برای امور جزئی و پیش پا افتاده ناراحت کند (دیزرائیلی)

26- پند آموزی از پنددهندگان :
حکیمی گوید برای آسایش و آرامش این کارها را انجام بدهید
الف – در هر کاری شتاب نکنید و آهسته – آهسته جلو بروید .
ب- هرگز به فکر خودنمائی و جلوه نباشید.
ج – در هر کاری زیاد جوش نزنید.
د- هرکس حال شما را پرسید اظهار رضایت کنید.

27- قناعت در زندگی
اللهم قنعنی بما رزقتنی: خدایا مرا شادگردان به آنچه مرا روزی داده ای

28- تعادل در شادی و اندوه

29- وسوسه نداشتن در زندگی
پوزبند وسوسه عشق است و بس ورنه کی وسواس را بسته است کس
در دل من ذره ای وسواس نیست سینۀ من جای الخناس نیست

30- راضی بودن به رضای الهی
مژده بادا رحت روح آمده جان جانان امر مفتوح آمده
گر به تسلیم رضا رو آوری جنّه المأوای مفتوح آمده